De ChristenUnie heeft een motie ingediend om de kachel in het gemeentehuis en andere gemeentegebouwen lager te zetten op Warmetruiendag. Zo kunnen het college en ambtenaren zelf een dag ervaren wat energiearmoede is. De partij hoopt op deze manier aandacht te vragen voor energiearmoede in de stad, waardoor tienduizenden mensen in de kou zitten.

Afgelopen zaterdag had de ChristenUnie haar campagnekick-off in de watertoren van Rotterdam. Zo'n 50 mensen kwamen bij elkaar om de campagne te beginnen. Samen gaan deze mensen voor een stad met een Hart!

Deze jongen zou niet ouder worden dan 6 jaar. Later werd het opgerekt naar 12 jaar. Maar hij werd ouder en ouder. Hij zou later in ieder geval geen kinderen kunnen krijgen. Een chronische bloedziekte maakte van jongs af aan zijn leven onzeker. Toch is hij inmiddels alweer 34 jaar oud, werkt als facilitair medewerker bij de provincie Zuid-Holland, is gelukkig getrouwd en vader geworden van drie dochters en twee zonen. Een doorzetter kunnen we Mervin Haars zeker noemen. Nummer 7 op de lijst van de ChristenUnie. Mervin zelf wijst liever naar boven. 

Het is begin 1813 in Rotterdam. Kinderen zijn niet verplicht om naar school te gaan en het onderwijs is openbaar. Toch draagt de gemeente maar heel beperkt bij aan het onderwijs. In Rotterdam zijn er op dit moment rond 25 onderwijzers die voor eigen rekening op het lager onderwijs lesgeven Hun inkomsten bestaan uit school- en kostgelden, die betaald worden door de ouders van leerlingen. Degenen die dit niet kunnen betalen, kunnen geen onderwijs ontvangen of gaan naar één van de twee scholen voor armen in de stad. Deze scholen gaan uit van verschillende kerken in Rotterdam.

“Armoede is hier in Rotterdam nooit ver weg.” Joris van der Spek is buurtpastor in de wijk Feijenoord en nr. 36 op de ChristenUnie lijst. Zijn uitvalsbasis is Sociaal Café ‘Onder de Oranjeboom’, pal naast treinstation Rotterdam ZUID. Al meer dan 20 jaar zet hij zich in voor deze wijk. Met uitzicht op de Kuip en de Essalam moskee, woont hij samen met zijn vrouw Aafke en twee dochters (6 en 4), in het hart van Zuid.

“Toen ik begon, had ik veel vooroordelen over omgaan met schulden. Inmiddels weet ik dat hulp bieden geen vorm van liefdadigheid is, maar pure rechtvaardigheid.” Michiel Grauss, wethouder armoedebestrijding, schuldenaanpak en informele zorg heeft samen met ervaringsdeskundigen, maatschappelijke organisaties en de wetenschap de armoede in Rotterdam stevig verminderd.

Eén kapotte wasmachine. Dat is wat er soms nodig is om in armoede te belanden. Iedere maand lukte het nét om rond te komen, maar nu moet er een extra rekening betaald worden. Je hebt geen reserve en kan de rekening niet betalen, waardoor de schulden snel toe nemen. Zo begint de ellende. Kinderen moeten zonder ontbijt naar school en de kans op stress en psychische klachten neemt fors toe. Uiteindelijk lijdt je gezin er onder en is de wanhoop nabij.