(Opinie) Als camera’s zo goed zouden werken, zou Rotterdam ‘s lands veiligste stad moeten zijn. Dat is niet zo’
In Rotterdam hangen al veel beveiligingscamera’s en daar komen er nog meer bij. Volgens ChristenUnie-gemeenteraadslid Tjalling Vonk wakkeren ze het onveiligheidsgevoel in de stad alleen maar aan.
De nieuwe coalitie van Leefbaar, VVD, Denk en D66 zag zich geconfronteerd met grote financiële uitdagingen. De hand moest gelijk op de knip, maar tegelijk willen ze investeren in de uitbreiding van cameratoezicht. Is dat wijs om te doen? En werken we op die manier aan vertrouwen, of versterken we juist het wantrouwen?
Hoeveel gemeentelijke camera’s hangen er eigenlijk in verschillende steden? In Groningen 15. In Eindhoven 30, Utrecht 85, Den Haag 155, Amsterdam 200. En dan Rotterdam: 450. Rotterdam is de camerakampioen van Nederland. Maar volgens dit college moeten er nog veel meer bij. Er wordt maar liefst 8,2 miljoen euro voor uitgetrokken.
En waar voelen de mensen zich veiliger? U raadt het al. In Groningen voelt men zich het veiligst. Daarna volgt Eindhoven, mensen voelen zich iets minder veilig in Utrecht, daarna in Den Haag, dan in Amsterdam… en het minst veilig voelt men zich in de stad die al jaren volhangt met camera’s: Rotterdam. Het laat duidelijk zien dat camera’s niet bijdragen aan een beter veiligheidsgevoel. Als camera’s zo goed zouden werken, zou Rotterdam de veiligste stad van Nederland moeten zijn.
Natuurlijk, camera’s kunnen nuttig zijn. Zo kunnen camerabeelden goed bijdragen aan de opsporing van daders. En als je burgers vraagt of ze op een onveilige plek een camera zouden willen, dan zullen ze snel ‘ja’ zeggen. Logisch. Maar de grote vraag is: willen we een samenleving waar we met camera’s ons gedrag nog meer laten vastleggen en controleren? Of is dit een reflex, waarin we de ander niet vertrouwen en het vooral goed vinden dat de ánder gecontroleerd wordt?
Wie gaat dit alles betalen?
Daarnaast is er de vraag wie dit alles gaat betalen. Een grote kans dat u dat bent, door de uitgebreide en verhoogde parkeertarieven. Die leveren de gemeente miljoenen op. Laten we dat geld nou besteden aan de verbeteringen in onze wijken. Samen met bewoners, maatschappelijke organisaties en verenigingen. Waarbij we ons goed laten adviseren door de wijk- en dorpsraden. Zo krijg je nog wat terug voor die dure parkeerkosten. En zo werk je aan het herstel van vertrouwen in elkaar.
Wat mij betreft zetten we ons schaarse geld in om de echte oorzaken van onveiligheid aan te pakken. Zoals armoede als bron van uitzichtloosheid en criminaliteit. Het gebrek aan ontmoetingen in de buurt, waardoor we anoniem zijn voor elkaar. De treurige buitenruimte, die je een gevoel van onveiligheid geeft. Laten we daarmee samen wat doen aan onze positie als onveiligste stad, in plaats van onze koppositie als camerakampioen te verstevigen. Want zo staat Rotterdam er niet mooi op.
