Geen afspraakjes met Azerbeidzjan!
Vorige week ontmoette burgemeester Aboutaleb de Azerbeidzjaanse ambassadeur Rahman Mustafayev. Gezien de Azerbeidzjaanse agressie tegen Armenië zeer kwalijk. Dit is net zomin in de haak als een ontmoeting met de Russische ambassadeur. Daarom hebben we schriftelijke vragen gesteld.
Azerbeidzjan heeft met geweld delen van Armenië bezet, dehumaniseert het Armeense volk en is bezig met de zuivering van de Armeense cultuur in de bezette gebieden. Daarbij worden oorlogsmisdaden, zoals de executie van gevangengenomen soldaten (waarschuwing: zeer heftige beelden), niet geschuwd. Genocide Watch heeft zelfs een waarschuwing voor genocide afgegeven. Hoe terecht deze waarschuwing is, blijkt o.a. uit de huidige blokkade van de Lachincorridor, waardoor 120.000 Armenen afgesneden zijn van de wereld. Het is daarom onacceptabel om dit gedrag te legitimeren met een ontmoeting met de Azerbeidzjaanse ambassadeur. Een ambassadeur die zelfs oproept tot de bezetting van heel Armenië.
Daarnaast zijn er stevige kanttekeningen te plaatsen bij deze ontmoeting vanuit het Nederlandse buitenlandbeleid. Nederland heeft haar zorgen over de situatie meermalen ingebracht bij Azerbeidzjan en agendeert de agressie in Europees verband. Daarbij wordt Azerbeidzjan opgeroepen zich terug te trekken uit de bezette gebieden en de Lachincorridor weer open te stellen. Een ontmoeting met de ambassadeur waarbij geen kritiek wordt geleverd op de Azerbeidzjaanse agressie, ondergraaft het Nederlandse buitenlandbeleid. Dit terwijl in het Beleidskader Rotterdam Internationaal wordt gesteld: “Het internationale beleid van de gemeente Rotterdam sluit aan op het Nederlandse beleid, heeft belang daarbij en draagt daar waar mogelijk en passend aan bij”.
Daarom stelt onze fractie de volgende vragen aan het college:
- Is het college op de hoogte van het conflict met Armenië en de rol die de Azerbeidzjan hierin speelt, ook gelet op de informatie in de inleidende tekst? Is het college op de hoogte van het gegeven dat Nederland de bezetting van Armeens grondgebied veroordeelt? Deelt het college onze overtuiging dat deze context vraagt om felle veroordeling en niet om vriendschappelijke ontmoeting? Hoe kijkt het college daarom terug op de ontmoeting met de Azerbeidzjaanse ambassadeur?
- Op wiens initiatief is deze ontmoeting tot stand gekomen? Is er op enig moment in de voorbereiding reflectie geweest op de positie van Azerbeidzjan? Zo ja, wat zijn de afwegingen die hierbij zijn gemaakt? Kan het college aangeven wat het doel was van deze ontmoeting en hoe deze ontmoeting bijdroeg aan de belangen van Rotterdam?
- Heeft de burgemeester tijdens het gesprek de Azerbeidzjaanse agressie en bezetting van Armeens grondgebied veroordeeld en/of op enige manier kritiek geuit? Heeft de burgemeester tijdens het gesprek gevraagd om opening van de Lachincorridor? Zo niet, is de burgemeester bereid om dit alsnog schriftelijk te doen?
- Wat vindt het college van de uitspraak van de bewuste ambassadeur dat bezetting van geheel Armenië het recht van Azerbeidzjan is?
- In het Beleidskader Rotterdam Internationaal wordt gesteld: “Het internationale beleid van de gemeente Rotterdam sluit aan op het Nederlandse beleid, heeft belang daarbij en draagt daar waar mogelijk en passend aan bij”. De ontmoeting van de burgemeester lijkt echter haaks te staan op het Nederlandse buitenlandbeleid. Hoe reflecteert het college hierop?
- Hoe verhoudt deze ontmoeting zich tot de mensenrechtensituatie in Azerbaijan zelf, waar onderdrukking en schending van de mensenrechten op grote schaal plaatsvinden?
