Migrantenkerken werken vanuit het hart
"Migrantenkerken werken vanuit het hart. Ze verzorgen naailessen en tijdens een werkbezoek sluiten ze vrijmoedig af met een gebed." Tijdens het jaarlijkse congres van de ChristenUnie vertelt Michiel Grauss bevlogen over zijn werk als Rotterdamse wethouder armoedebestrijding, schulden en informele zorg.
Officieel krijgt Michiel Grauss als parttime-wethouder in Rotterdam voor twee dagen een vergoeding. Maar in de praktijk zet hij zich zes dagen per week in voor de stad. “Je moet dicht bij de mensen zijn. Niet op één plek waar inwoners je opzoeken, maar je moet hen bezoeken.” Als adoptiewethouder van de wijk Lombardijen in het stadsdeel IJsselmonde bezoekt hij iedere week de wijk. “Dan vraag ik: Hoe gaat het hier? Kan ik nog iets voor jullie betekenen?”
In haar eigen huis blijven wonen
Zo hoorde hij kortgeleden een verhaal over een weesmeisje. “Haar moeder was gestorven aan corona en haar vader was niet in beeld. Ze zou moeten verhuizen naar haar tante in een andere stad, omdat het huurhuis ontruimd moest worden na het overlijden van haar moeder (de huurder). Dan zou ze ook nog haar school en haar vriendjes en vriendinnetjes verliezen. Ik heb mijn medewerkers gevraagd om hier nog eens met de woningcorporatie naar te kijken. Samen konden we regelen dat ze met haar tante in haar eigen huis kan blijven wonen.”
Aansluiten bij het werk van de kerken
We moeten aansluiten bij het werk van de kerken, vindt Michiel Grauss. Dit zijn plekken van vertrouwen in de stad. “Het Verwey Jonker Instituut heeft afgelopen juli het rapport ‘Tel je zegeningen’ uitgebracht, waarin zij berekenden wat de waarde is van het werk van o.a. de kerken in Rotterdam. Jaarlijks bieden levensbeschouwelijke organisaties voor 200 miljoen euro aan ondersteuning voor inwoners uit de stad.”
Elk kind telt
Op de vraag wat hij de afgelopen vier jaar als wethouder armoedebestrijding heeft geleerd, antwoordt Michiel: “Elk kind telt en heeft talenten die tot hun recht mogen komen. Dat kan niet als er stress in huis is. Schulden zorgen voor heel veel stress. Je moet dan allemaal ingewikkelde formulieren invullen. Onder het mom van ‘zelfredzaamheid’ vragen we te veel van mensen. Ik heb toen gedacht: dit gaan we anders doen. We zorgen voor vaste contactpersonen voor deze mensen en die contactpersonen hebben zelf ervaring met schulden. Dat haalt de schaamte eraf. Sindsdien is het aantal mensen dat we jaarlijks met onze schulddienstverlening bereiken in Rotterdam verdubbeld van 2.000 naar 4.000 mensen. Daarnaast is de uitval uit onze dienstverlening meer dan gehalveerd.”
Gemeente betaalt schulden bij toeslagenaffaire
Dezelfde aanpak heeft Michiel Grauss gekozen voor de slachtoffers van de toeslagenaffaire. “We hebben besloten dat wij als gemeente de schulden overnemen van de gedupeerden die al bij ons bekend zijn, omdat ze in een schuldenregeling bij de kredietbank zaten. Deze mensen leven vaak al jaren van het bestaansminimum. Ik heb toen gezegd: Elke dag langer wachten, is onacceptabel. Voor 271 gedupeerden zijn de schulden nu overgenomen. Daarnaast zijn er bij de gemeente ook ervaringsdeskundigen
aangenomen. Want ja, hoe moeten de slachtoffers een overheid vertrouwen die hen zo in de ellende heeft gebracht."
