‘Scherpe keuzes’: mensen of museumstukken?
Het is niet uit te leggen. Het Rotterdamse college wil opnieuw tientallen extra miljoenen uitgeven aan de renovatie van het museum Boijmans van Beuningen. Hiermee schiet het totale kostenplaatje nog verder omhoog, richting de 400 miljoen euro, en volgens sommigen zelfs daar nog overheen. Het kan immers natuurlijk altijd nóg ambitieuzer... Maar tegelijkertijd wordt er, onder het mom van ‘scherpe keuzes’, hard bezuinigd op steun voor gewone Rotterdammers.
Want wat zijn dan die zogenaamde ‘scherpe keuzes’, gesteund door Leefbaar, de VVD, D66 en Denk? Bezuinigingen op vrijwilligersorganisaties als Stichting Present. Op mentoren voor jongeren. Op ondersteuning voor kwetsbare kinderen. Op breedtesport en de preventie van langdurige zorg. Alles bij elkaar krap 4 miljoen euro per jaar. Maatschappelijk protest tegen deze ondoordachte bezuiniging op de samenleving en degelijke financieel onderbouwde tegenvoorstellen, zoals een minimale verhoging van de toeristenbelasting, mogen vooralsnog niet baten.
4 miljoen euro, dat lijkt misschien veel geld. En voor heel veel Rotterdammers is het ook een onvoorstelbare hoeveelheid. Maar vergelijk het eens met die almaar stijgende uitgaven aan de renovatie van Boijmans: de bezuiniging op welzijn en preventie staat gelijk aan 1 procent van de geschatte 400 miljoen voor de renovatie van Boijmans. 1 procent! Of bekijk de bezuiniging eens vanuit het oogpunt van de totale gemeentebegroting: dan gaat het om slechts 0,1 procent die met deze harde bezuiniging op de samenleving gewonnen wordt.
Terwijl deze zogenaamde ‘scherpe keuzes’ gewone Rotterdammers in grote onzekerheid achterlaten, wil het college een veelvoud daarvan extra uitgeven aan Boijmans. Alweer. Met voor de zoveelste keer de belofte van een ‘streep’ onder het project. Terwijl we nog altijd wachten op een betaalbaar ontwerp. Terwijl er nog altijd een jaarlijks terugkerend miljoenentekort is voor het feitelijke gebruik van het museum. ‘Scherpe keuzes’?
Natuurlijk: Rotterdammers genieten van een mooi museum met een topcollectie. Maar ze snakken nog meer naar financiële ademruimte dan naar Boijmans. Hoe leggen we deze zogenaamde ‘scherpe keuzes’ uit aan al die mensen die aan het einde van de maand moeite hebben om de eindjes weer aan elkaar te knopen? Aan al die Rotterdammers die in de wachtrij staan voor jeugdzorg? Aan al die maatschappelijke organisaties die slachtoffer dreigen te worden van de bezuinigingsdrift van dit college? De trieste waarheid is dat dit college beter zorgt voor zijn museumstukken dan voor zijn mensen. En dat is niet uit te leggen.
Deze bijdrage is op 2 oktober 2023 gepubliceerd als opinie in het AD Rotterdam.
