Hoop voor Rotterdam - Bijdrage ChristenUnie begroting 2025
Hoop voor Rotterdam, dat is de boodschap van de bijdrage van Tjalling donderdag en vandaag tijdens de bespreking van de begroting van 2025. Onder andere aan de hand van de Amerikaanse president Obama gaf de ChristenUnie een reactie op de begroting. "Hoop is de kracht in ons die ons er steeds weer van overtuigd dat, ondanks alle tegendeel, er een betere wereld in het verschiet ligt". Lees de hele bijdrage van Tjalling hieronder.
Voorzitter,
Tegen de donkere achtergrond van de Amerikaanse verkiezingen en de uitslag deze week leek het mij passend om juist nu voormalig Amerikaans president Barack Obama te citeren over hoop.
Hij zegt vrij vertaald: "Hoop is geen blind optimisme, dat het wel goed komt. Hoop is de kracht in ons die ons er steeds weer van overtuigd dat, ondanks alle bewijs van het tegendeel, er een betere wereld in het verschiet ligt. En die hoop geeft ons de moed om ons er naar uit te strekken, er voor te werken en er voor te vechten. Wij mensen die niet tevreden zijn met de wereld zoals die is, maar die de moed hebben om de wereld te veranderen naar hoe die zou moeten zijn."
Voorzitter: Onze stad snakt naar die hoop, maar waar vind je die als je in Rotterdam om je heen kijkt.
Tegen de achtergrond van een groeiend antisemitisme, groter dan ooit sinds de Tweede Wereldoorlog leek het me passend om juist nu de Joodse Rabbijn Jonathan Sacks te citeren als hij schrijft over een politiek van hoop.
Hij zegt: "De afgelopen 50 jaar heeft het denkbeeld postgevat en is uitgedragen door politici aan de linker en rechterzijde, dat de samenleving gedragen wordt door 2 instituten, de markt en de overheid, het huis van respectievelijk het individu en de staat. Dit heeft geleid tot de afbraak van een derde groep instituten, die van de familie en de gemeenschap. De plekken waar we onze identiteit vinden, betekenis, veiligheid en vertrouwen."
Precies daar, voorzitter, precies daar is hoop te vinden. Een politiek van hoop is dan ook een politiek die bijdraagt aan herstel en bloei van de families en gemeenschappen in de stad. Mensen aanmoedigt en steunt die er voor elkaar willen zijn, en door te delen ook genoeg over houden voor de mensen die de meest basale voorzieningen moeten missen, zoals eten, kleding en onderdak. Het is het antwoord op een politiek van angst die er op gericht is om te houden wat je hebt en gericht op de repressie richting mensen die jouw bezit bedreigen.
Onze stad snakt naar die hoop, snakt naar het leven in gemeenschap waarin gedeeld en uitgedeeld wordt. En een politiek van hoop is een politiek die juist daar op in zet.
In mijn inleiding op de begroting nog een derde notie: gisteren was het in de protestantse traditie dankdag. Een dag waar je even wordt stil gezet en uitgedaagd om te kijken naar al die dingen waar je dankbaar voor mag zijn. Niet tevreden, of trots, maar dankbaar. En toegeven, het ene jaar is dat gemakkelijker als het andere jaar, maar elk jaar lukt dat. En juist die dankbaarheid is nodig om de moed erin te houden en de hoop levend. Om na zo’n dag weer er vol voor te gaan de wereld te veranderen naar hoe die zou moeten zijn.
En voorzitter, ook als we kijken naar de begroting die als voorstel voorligt, is er veel om dankbaar voor te zijn. Wat zijn we rijk, dat wil zeggen wat is ons veel toevertrouwd om het goede mee te doen. Wat hebben we veel gekregen om met elkaar het goede leven te kunnen vieren en een vangnet te zijn voor de mensen die daar nog buiten staan.
Dank past dus ook aan het college, alle wethouders hebben daar aan bijgedragen, en aan de ambtenaren om dit complexe proces van begroten weer te doorlopen en de conceptbegroting weer op te leveren. En aan alle fractiemedewerkers, burgerleden en raadsleden die daar vervolgens hun tanden weer op stuk bijten.
Dankbaar voor extra investeringen in woningen voor kwetsbare doelgroepen, de opvang voor Oost-Europeanen, hulp aan mensen om uit de bijstand naar werk te komen, investeringen in een autoluwere stad, hulp aan mensen in het schuldenmoeras, een brede culturele programmering, behoud van de kinderburgemeester, teveel om op te noemen…
Als dankbare en hoopvolle partij zijn we ook kritisch: De totale informatie lawine maakt het kunnen uitvoeren aan onze controlerende taak ingewikkeld. Sluit aan bij kritische opmerkingen van Ellen en anderen daarover. Ons voorstel zou zijn om samen als raad en college er aan te werken om de informatiebehoefte vanuit de raad beter in kaart te brengen, zodat die kunnen worden vertaald naar betere informatievoorziening. Benieuwd naar de reactie van de wethouder. Ook hebben we ons gestoord aan het aantal fouten. Genoeg over gezegd.
Terug naar de hoop, die ligt in gemeenschap en families, in mensen die om elkaar geven en met elkaar delen. Dat brengt ons tot de grootste fout in de politieke keuzes van dit college. De bezuiniging op preventie, het desinvesteren in de samenleving. En hoewel er meer punten zijn, zoals het stopzetten van het WMO-preventiebudget en het sluiten van buurtsteunpunten (ook een perfect voorbeeld van preventie) focussen we ons nu op de mentoringprogramma’s van Big Friends en B for you, Stichting Present, NL-Cares en UVV. Ik breng graag de petitie in herinnering die vanochtend aan de raad is aangeboden. Gemakkelijk, gebrek aan visie en desastreus. Niet alleen voor deze organisaties, maar ook vanwege het signaal dat je hiermee afgeeft aan de hele stad.
Het sociale weefsel van onze stad kan de redding zijn voor veel uitdagingen waar we voor staan, ik noem de stijgende zorgkosten, armoede, gebrek aan vertrouwen, toenemende eenzaamheid en afnemende mentale gezondheid, met name onder jongeren. En in plaats van investeren gaan we daarop bezuinigen. U kunt nog vele miljoenen extra investeren in Boijmans en andere projecten om de stad te verfraaien, maar dit college en deze coalitie zullen – met dergelijke maatregelen - de boeken in gaan als de partijen die de Rotterdammer, en met name de kwetsbare Rotterdammer, in de kou laten staan.
We dienen zo aan het eind de motie in: redt de sociale initiatieven. Met als dekking de veel besproken toeristenbelasting. Er is nog geen inhoudelijk argument gegeven om tegen een minimale verhoging (het gaat om 1,5%) te zijn. En die is voldoende om deze organisaties te redden. Het is een politieke keuze en die maken wij hier vandaag en dinsdag.
Maar mocht dit college en daarmee de coalitiepartijen en dus een meerderheid van de raad er niet aan willen, dan moeten we in ieder geval een ordentelijke afbouwregeling geven aan de organisaties die nu als een baksteen gedumpt worden. Kan de wethouder aangeven of er een stevige, royale afbouwregeling is voor deze organisaties die al zo lang zoveel goed werk hebben gedaan. En of de excuses die zijn gemaakt richting de raad ook zijn gemaakt richting de organisaties die het betreft.
En als het dan toch hebben over organisaties die door dit college en de coalitie ten grave worden gedragen is het maar een kleine stap naar de Unie van Vrijwilligers. Het college heeft met wat kasschuiven even een half miljoen gevonden om UVV in leven te houden. Maar klopt het (vraag aan wethouder) dat voor het college het uitgangspunt is dat UVV slechts nog 1 jaar bestaat en dan alsnog de subsidie definitief kwijtraakt. In dat geval is die redding niet meer dan verlengen van een sterfhuis. En bent u het met ons eens dat je een organisatie niet een perspectief van slechts 1 jaar kunt voorhouden. Ik hoor het graag.
Over de LVV is het al veel gegaan en gaan we het dinsdag inhoudelijk over hebben. We zijn benieuwd naar de laatste stand van zaken en blijven hoopvol dat ondanks alle tegenwerking er straks ook in Rotterdam een structurele opvangvoorziening is voor ongedocumenteerden: in ieder geval voor ongedocumenteerden die ziek zijn en mensen die aantoonbaar niet uitzetbaar zijn en dat we daarvoor ruimte creëren in de begroting: nu of bij de voorjaarsnota. En uiteraard steunen we het amendement van GroenLinks op dat punt.
Voorzitter, ander punt maar wel weer vol op het thema gemeenschappen: parkeren voor religieuze instellingen, zoals kerken en moskeeën. Vorig jaar heeft de raad op ons voorstel een korting van 75% vastgesteld omdat deze, toch al vaak kwetsbare, gemeenschappen hard getroffen worden. Zo verzachten we de parkeerpijn voor vrijwilligers die zich belangeloos inzetten voor de samenleving en hun werk in een aantal gevallen niet zonder auto kunnen doen. Met deze motie vragen we om het huidige kortingspercentage te handhaven met als dekking de onderbesteding op het lopende jaar. Dit is de motie: parkeren voor religieuze instellingen verlengd.
Om mijn bijdrage knallend af te sluiten en ook een beetje feestelijk… een motie over de vuurwerkshows in een poging de centrale vuurwerkshows te behouden en met name de vuurwerkshow bij de Erasmusbrug. De motie luidt: Laat het vuurwerk niet met een sisser aflopen.
Voorzitter, dan echt tot slot: Hoop is wat onze stad nodig heeft. En een hoopvolle politiek is een politiek die investeert in die plekken waar hoop te vinden is: in gezonde gemeenschappen die de hoop, het geloof en de liefde koesteren. Die maken en dragen de stad. Daar vinden we onze identiteit, onze betekenis, veiligheid en vertrouwen. De begroting moet echt op punten anders om te laten zien dat het ons allemáál daar om gaat. En dan nog dwingen we de vruchten ervan niet af. Die worden ons gegeven. Daarom eindig ik met de woorden over de begroting die we dinsdag gaan vaststellen: "op hoop van Zegen".
